Historie
Op 1 september 1965 ontstond een hockeyvereniging in Zevenaar. Het ledenbestand was evenwel aan de zeer bescheiden kant: 7 senioren en 13 junioren van de meest uiteenlopende leeftijden. Het bleek dus onmogelijk om ook maar een "echt" elftal te kunnen formeren. Bovendien beschikte de nieuwe vereniging (nog) niet over een eigen speelveld. Om toch iets op hockeygebied te ondernemen, bracht men 's zondags een bezoekje aan het Arnhemse Upward om daar wedstrijden te gaan bekijken. Na enige weken werden deze uitstapjes ... "bij gebrek aan belangstelling"... gestaakt. Het enthousiasme om de nieuwe vereniging leven in te blazen slonk snel.
De ledenaanwas stokte tot .... Zevenaars burgemeester Van Gent op een dag 3 van zijn vier kinderen aanmeldde als nieuwe leden. Enthousiastelingen becijferden, dat hierdoor het ledenbestand in een klap met 30% was toegenomen. Alle reden dus om nu door te gaan.
De ontwikkelingen volgden elkaar snel op. In 1966 "kreeg" de nieuwe hockeyclub een eigen veld, al spoedig gevolgd door een tweede. Er werden kleedkamers gebouwd en met eigen hand- en spandiensten werd, heel creatief, een materiaalhok omgetoverd tot een heus clubhuis. Het hele interieur bestond uit een houten bierfust, waaromheen moe gestreden Zevenaarse hockeyers en hun gasten zich graag verzamelden om hun dorst te lessen. HVZ werd symbool voor gezelligheid in de wijde omtrek.
Inmiddels zorgde de in 1965 opgerichte middelbare school - later Liemers College genoemd - voor heel veel nieuwe jeugdige leden. De voetbaljeugd mopperde wel eens, dat tijdens gymnastieklessen wel heel veel aandacht uitging naar de hockeysport. Maar HVZ spon daar garen bij. In 1974 opende burgemeester van Gent een gloednieuw clubhuis, financieel tot stand gebracht door heel veel ludieke acties van de eigen leden. HVZ was niet meer weg te denken temidden van alle andere sportverenigingen in de Liemers.
Ondanks de gestage groei van het ledental - midden jaren tachtig werd de mijlpaal van 350 leden overschreden - bleef de gezelligheid centraal staan. Het bleek het hechte fundament te zijn om in 1986 aan een klus van gigantische omvang te beginnen: de aanleg van een kunstgrasveld. Wederom bleek de vindingrijkheid van velen om de vereiste gelden bijeen te garen, enorm groot te zijn.
Het "hart" van een club en zeker dat van HVZ wordt evenwel vooral gevormd door de inzet van vrijwilligers. Met trots kan HVZ een lange reeks van coryfeeen opsommen. Daarbij moet de naam van Poel van Vliet zeker genoemd worden. Gedurende de hele geschiedenis van HVZ was zij in de meest letterlijke en positieve betekenis van het woord "de gastvrouw" van onze vereniging. Als "dame grise", de 85 voorbij, was zij nog steeds volledig met het wel en wee van "haar" HVZ op de hoogte. (Kortom: Poel ontging niets).
Eveneens is Wil van Berkel meer dan 25 jaar lang de gezichtsbepaler van HVZ geweest. Zijn benoeming in 1980 tot erelid van de vereniging was het overtuigende bewijs, hoezeer ieder zijn inzet gedurende al die jaren had weten te waarderen.
Stille kracht, maar vooral bindende factor binnen het clubgebeuren was, decennia lang, Toos Roemaat. Haar tomeloze inzet zorgde ervoor, dat het clubblad het communicatiemiddel bij uitstek werd, waardoor zij geruisloos een hechte "familiaire" band binnen HVZ schiep. Haar echtgenoot Gerard, ons tweede erelid, heeft met Coos Diepenbroek jarenlang het "technisch" gebeuren binnen HVZ "gedragen". Iets waarvan we tot op de dag van vandaag de vruchten hebben kunnen plukken!
In die familiaire sfeer van harmonie en gezelligheid werd in 1990 ook het 25 jarig jubileum van HVZ gevierd. Naast allerlei hockeywedstrijden en toernooien, werd, als afsluiting van de feestelijkheden, een cabareteske show ten beste gegeven in een uitverkocht theater Bommersheuf. Duidelijker dan ooit bleek, dat wat begonnen was als een teer couveusekindje, de Zevenaarse hockeyvereniging tot volle wasdom was gekomen. Het moge geen verbazing wekken, dat in de 90-er jaren deze hechte club uitgroeide tot een vereniging van bijna 450 leden.
Wim Swart, HVZ-historicus en ex-voorzitter